Często broń ta kojarzona jest z wieśniakami pasącymi owce na górskich halach i traktowana z pogardą. Niesłusznie jednak. Wprawdzie skuteczna walka tą bronią wymaga sporej umiejętności, o wiele większej niż np. kuszą, ale oddziały procarzy, których pociski dziurawią ciężkozbrojnych jak sito, są siłą godną uwagi i respektu.

Zalety: Zdecydowanie łatwiej trafić cel z procy niż z łuku, ale największe zalety tej broni wynikają z rodzaju pocisków do niej użytych. Najczęściej owalne kamienie lub metalowe naboje. Dostać takim w łeb to pewien guz, omdlenie i rozwalony, krwawiący łuk brwiowy. Niewielka odległość od celu, potężny zamach dobrze zbudowanego ramienia oraz duże pociski sprawiają, że z procy można przebić niejedną zbroję. Na wylot!

Wady: Z wszystkich broni strzeleckich proca ma najmniejsze obrażenia, także odległość, z której strzela procarz nie jest zbyt duża, co naraża go w pewien sposób na ataki.

Wymagania: Metoda używania procy wymaga mocno zbudowanych ramion. Odpowiednim treningiem każda rasa powinna sobie z tym poradzić. 

 

Poziom broni	1	3	5	7	10	11	12	13	14	15
Wymagana budowa	4	4	5	5	7	7	8	8	8	9