Poziom: 12
Strzeż się samotnych wilków, chłopcze. Czy tych na dwóch, czy czterech łapach. Jeżeli ktokolwiek zdoła przetrwać tutaj na północy samotnie, lepiej nie wchodzić mu w drogę.
~Tungrin, stary wojownik
Wygląd: Wilki z północy słyną ze swych rozmiarów, pięknego futra i krwiożerczej natury. Zazwyczaj spotykane są w stadach, jednak Norsowie opowiadają o pojedynczych osobnikach przemierzających pustkowia lodowej krainy w poszukiwaniu kolejnych ofiar. Pokryte rozlicznymi bliznami bestie o zimnych żółtych ślepiach morderców zostały odrzucone nawet przez swoich pobratymców, przeżyły jednak i stanowią teraz jedne z największych niebezpieczeństw tundry. Są niczym wojownicy, którym nadano pochodzące od nich miano; straszliwe w gniewie, nieustraszone podczas walki. Lepiej nie wchodzić im w drogę.
Walka: Samotny Wilk atakuje zazwyczaj z zaskoczenia, rzucając się od razu do gardła swej ofiary. Uniknięcie powalenia przez skaczącą na pierś bestię łatwe byłoby chyba tylko dla rosłego Stolema, a właśnie tak zazwyczaj rozpoczyna swój atak ten samotny łowca. Ogień podobno nie odstrasza go, jak innych wilków, a niejeden wojownik stracił rękę dzierżącą pochodnię w jego silnych szczękach. Osaczony przez to zwierzę musi zachować szczególną czujność, gdyż polega ono na swojej sile na równi z niezwykłą szybkością.